Cashmere Mafia

Zondag 6 januari ging de nieuwe tv-serie van Sex and the City producer Darren Star in Amerika in première. Cashmere Mafia gaat over best friends Juliet Draper, Zoe Burden, Caitlin Dowd en Mia Mason. Vier succesvolle carrièrevrouwen uit New York, die hun leventje perfect voor elkaar lijken te hebben.

Juliet Draper (Miranda Otto) is directeur van een luxe hotelketen, Zoe Burden (Frances O’Connor) staat aan de top van een investeringsmaatschappij, Caitlin Dowd (Bonnie Sommerville) is verantwoordelijk voor de marketing bij een cosmetica gigant en Mia Mason (Lucy Liu) is een ambitieuze zakenvrouw die werkt bij een groot mediaconcern. Ondanks hun geweldige carriers wordt het leven van de dames toch getergd door overspelige echtgenoten, concurrerende collega’s, familiedrama’s en heel veel liefdesperikelen.

Hoewel Cashmere Mafia vorige week pas in Amerika in première is gegaan en in Nederland nog niet uitgezonderd wordt, heb ik de eerste twee afleveringen al gezien. De styling van de vier hoofdrolspelers is perfect, maar dat had ik ook eigenlijk niet anders verwacht van iemand als Patricia Field. De Bottega Veneta’s, Yves Saint Laurents, Gucci’s en Christian Louboutins vliegen je om de oren. Kortom aan perfecte designerspulletjes is geen gebrek.

Helaas is de verhaallijn stukken minder spectaculair dan de styling. Na het zien van de eerste twee afleveringen is er geen echte band met de hoofdrolspelers. Je leeft niet met de dames mee zoals bijvoorbeeld wel bij Desperate Housewives het geval is. Het verhaal van Cashmere Mafia is een aaneenschakeling van clichés. Het fascineert niet voldoende om je te laten uitkijken naar de volgende aflevering.

Als ik de recensies uit Amerika mag geloven, ben ik niet de enige die zo denkt over Cashmere Mafia. Hopelijk verbetert de kwaliteit van de serie over een aantal afleveringen. Want zoals het er nu naar uitziet is er kans dat Cashmere Mafia de Nederlandse tv niet haalt.

Trailer Cashmere Mafia

fout in embed: media provider niet ondersteund